گروه نرم افزاری آسمان

صفحه اصلی
کتابخانه
دیوان ملک الشعرا بهار
منظومه ها
فقرۀ ۱۱۷


بود نازش مرد دانا به جان

به جان شاد باش ای پسر تا توان

که تن همچو مشگی بود پر ز باد

نماندش چیزی چو بادش گشاد